İmamoğlu umutsuzluk, karamsarlık çemberini kırdı. Mücadelesi, direnişi, kararlılığı, sakin, soğukkanlı duruşu ile o, halkı ve aydınları yanına çekmesini bildi. Kavgasız, dövüşsüz, küfürsüz bir dil kullanarak yığınlara güven verdi… Ayrım yapmadı. Halkı düşman kamplara bölüp, karşı karşıya getirmedi. Onları kendisine inandırdı. Kendisi de onlara inandı. Bütünlüğü, beraberliği, dayanışmayı sağladı. “Bu halktan ne köy ne kasaba olur” […]
↧